Hoewel glas in lood en Tiffany veelal onder dezelfde noemer gebruikt worden zit het verschil hem vooral in de techniek waar mee gewerkt wordt. 

Glas in lood

Bij glas in lood wordt er gewerkt met lange strengen lood; loodprofielen, waar het op maat gesneden glas in geschoven wordt. Wanneer de stukken glas door de profielen in elkaar te schuiven met elkaar verbonden zijn, kunnen de kruispunten aan elkaar gesoldeerd worden. Zo ontstaat er een raam. 

Glas in lood is een techniek die al vanaf de middeleeuwen bestaat, toen gebruikt om de kleine stukjes glas die men toen kon produceren met elkaar te verbinden en zo een raam te maken. 
Inmiddels vooral bekend van de ramen in kerken en jaren 30 huizen. 

Bij Tiffany worden de op maat gesneden stukken glas niet in een profiel geschoven maar omwikkeld met koperfolie, een soort plakband van koper. Hierna kunnen alle randen (dus niet alleen de kruispunten zoals bij glas in lood) aan elkaar gesoldeerd worden. Doordat er niet met profielen gewerkt wordt is het mogelijk om fijner te werken, het koperfolie is er flexibel en zit strak om de randen van het glas gewikkeld.  

De naam Tiffany wijst naar Louis Comfort Tiffany, en Amerikaanse ambachtsman. Hij ontdekte dat glas omwikkeld met koperfolie minder zwaar en sterker was dan de traditionele glas in lood techniek en dat er driedimensionaal mee gewerkt kon worden.

Hij werkte graag met opaak (licht doorlatend maar niet transparant) glas, het liefst kleurverschillen in de stukken glas. Omdat het hem niet lukte de glasblazers er van de overtuigen glas met kleurverschillen en oneffenheden te produceren richtte hij in 1885 (een eeuw voor de geboorte van Cathelijne Los) zijn eigen glasfabriek op. Door gemêleerd glas te gebruiken kunnen de mooiste afbeeldingen in glas gecreëerd worden. Inmiddels is Tiffany vooral bekend van de Tiffany lampen.  (En de sieraden, maar dat was zijn vader...)