Het meisje met de parel
Een portret van glas
“Welke idioot wil er nu een Vermeer maken op glas”
“Welke idioot wil er nu een Vermeer maken op glas” hoorde ik glaskunstenares Liesbeth Boon zeggen in het programma ‘De Nieuwe Vermeer” op NPO.
Nou, ze was niet de enige idioot met dat plan. Ik was er ook één, maar niet op TV, dat dan weer niet.
Mijn plan om het meisje met de parel uit te voeren in glas kwam door de oproep van het Mauritshuis. Helaas zak ik het bericht pas twee weken voor de sluitingsdatum van de wedstrijd. Ik kon wel concluderen dat meedoen met oventijden van 24 tot 36 uur en dat zo’n 3 a 4 keer, niet haalbaar was. Wel wilde ik graag de uitdaging aan gaan, gewoon voor mijzelf, omdat ik voelde dit te willen doen. Moeilijk is ook leuk!
Portret in glas
Een paar jaar terug volgde ik een cursus schilderen met glas; het maken van een portret, een ingewikkelde techniek waarin ik glasplaten leerde maken waarin verschillende kleuren in elkaar overlopen, het resultaat in een glasplaat van zo’n centimeter dik. Vervolgens het snijden, breken (soms meer hakken)van die glasplaat, brandschilderen van het portret en vervolgens het opbouwen van de kleuren van het portret, fusen en wederom schilderen.
Portretten… ik bleef er altijd ver van weg, want moeilijk en het kijken naar een mislukt portret roept veel (niet al te positieve) gevoelens bij mij op.
Glasfusing
Waarom ik me dan toch aan die cursus waagde, ik ben gefascineerd door de kunstenaar die de cursus gaf. Dat kwam door een documentaire die ik een jaar eerder zag, waarin glaskunstenaar Tim Carey toe had gezegd een glas in lood raam van zo’n 3 voetbalvelden groot te kunnen maken voor een enorme kerk. Hij ontwerp de afbeelding voor het raam, werd uitgekozen werd als uitvoerend kunstenaar, nam de opdracht aan en kwam vervolgens achter kwam dat de tekening die hij maakte veel te veel kleurverloop bevatte om deze in glas in lood uit te kunnen voeren.
Hij leerde in razend tempo de techniek van het glasfusen en maakte de afbeeldingen van het raam van platen gefused glas in combinatie met de techniek van glas in lood.
Tijdens die cursus leerde ik deze techniek van het fusen. Ik maakte een portret van mijn dochter wat ontzettend goed lukte maar helaas gebarsten was door het gebruik van daarvoor net niet geschikt glas. Om mijzelf vervolgens wijs te maken dat deze techniek en de portretten niet voor mij zijn weggelegd en zo’n project daarvoor veel te veel (duur) glas kost…
En opeens wat het moment daar om deze techniek weer op te pakken. Ik kreeg het verzoek een portret in dezelfde stijl; een hond, met as verwerkt in het glas en ik besloot deze opdracht te combineren met maken van het Meisje met de Parel.
Brandschilderen
En hier ligt ze op de lichttafel,
de laatste laag verf,
wachtend op de laatste ovengang.
Ze is te zien tijdens de Vijfhoekkunstroute, 13 en 14 mei in Haarlem